Umowa ADR bez kruczków
Transport towarów niebezpiecznych to charakterystyczny rodzaj transportu. Wymaga on zarówno istnienia dobrego prawa, jak i bezwzględnego jego egzekwowania w codziennej praktyce transportowej. Szczegółowe zasady transportu towarów niebezpiecznych określone zostały w międzynarodowej umowie ADR.
Jakie wymagania stawia ona względem uczestników łańcucha transportowego oraz jakie wyłączenia można zastosować w przypadku niektórych przewozów?
Wymagania transportowe
Przewozy drogowe towarów niebezpiecznych uregulowane są przepisami ADR (międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych, sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957), obowiązującymi obecnie w większości państw europejskich. W myśl tych przepisów towary niebezpieczne to materiały stałe, ciekłe i gazy oraz zawierające je wyroby, które ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne i biologiczne stwarzają zagrożenie dla ludzi, majątku i środowiska.
Wspomniana umowa ADR nakłada na uczestników tychże przewozów liczne obowiązki zwane wymaganiami transportowymi. Należą do nich m.in.: obowiązek współpracy z doradcą ds. bezpieczeństwa (doradcą ADR), obowiązek szkolenia pracowników w zakresie wymogów umowy ADR, obowiązek klasyfikacji towarów,warunki pakowania towarów niebezpiecznych, wymagania w zakresie oznakowania towarów, opakowań i pojazdów przewożących towary niebezpieczne, dodatkowe wyposażenie jednostek transportowych oraz warunki badań technicznych opakowań i ich specjalnego znakowania, obowiązek dokumentacji wymaganej przy przewozie (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.), ochrona towarów przed kradzieżą, warunki przewozu i manipulowania ładunkiem w sztukach przesyłki, kontenerach i cysternach oraz zakazy ładowania razem towarów w jednym pojeździe, wymagania w stosunku do załogi pojazdu, przestrzeganie przepisów związanych z załadunkiem, rozładunkiem, manipulowaniem ładunkiem, wymagania nadzorowania pojazdów, czy ograniczenia przejazdu przez tunele. Wymagania te stosuje się proporcjonalnie do zagrożeń stwarzanych przez dany towar.
Zakres zwolnień ADR
Zgodnie z umową ADR niektóre rodzaje przewozów towarów niebezpiecznych mogą podlegać różnym zwolnieniom.Zakres tych zwolnień może być częściowy lub całkowity, a ich przedmiotem są przewozy o określonym charakterze. I tak umowa ADR nie ma zastosowania do:
- przewozów wykonywanych przez osoby fizyczne, gdy przewozy te odbywają się w oryginalnych, małych opakowaniach dla własnych potrzeb lub celów sportowo-rekreacyjnych,
- przewozów ze względu na niewielkie ilości znajdujące się w opakowaniu jednostkowym,
- przewozów odbywających się w związku z ratowaniem życia i zdrowia ludzi oraz ochroną środowiska,
- przy przewozach towarów o określonych właściwościach fizycznych, chemicznych i biologicznych,
- przewozów maszyn lub urządzeń nie wymienionych w umowie ADR, które mogą zawierać materiały niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu,
- przewozów wykonywanych przez przedsiębiorstwa w przypadkach, gdy mają one charakter pomocniczy wobec ich zasadniczej działalności.
Jeśli produkt podlega częściowym wyłączeniom spod przepisów ADR wówczas kierowca nie musi mieć przeszkolenia, pojazd nie musi być oznakowany, nie ma potrzeby dostarczania pisemnej instrukcji dla kierowcy, przesyłki muszą być jednak oznakowane nalepkami, musi być sporządzony dokument przewozowy oraz pojazd musi być wyposażony w dodatkową gaśnicę 2 kg.
Podsumowując
Umowa ADR zawiera przepisy regulujące w szerokim zakresie warunki przewozu poszczególnych materiałów niebezpiecznych w międzynarodowym transporcie samochodowym. Umowa ta jest nowelizowana co dwa lata w roku nieparzystym.Uczestnicy przewozu powinni, w każdym przypadku, stosować się do odpowiednich wymagań ADR oraz powinni podejmować odpowiednie środki bezpieczeństwa, stosowne do natury i zakresu dających się przewidzieć zagrożeń, w celu zapobieżenia szkodom i urazom.
